Page 96 - abetare

Zh zh ZHURMAT E PYLLIT

Ka kohë që pyllit i mungon bukuria. Janë prerë
shumë pemë. Janë pakësuar cicërimat e

zogjve.
Një ditë, banorët e pyllit, Dielli, Toka

dhe Uji u mblodhën në kuvend:
– Kush e zhyti në këtë gjendje pyllin

tonë? – tha ariu.
– Unë, – tha Dielli, – do të ngroh

aq sa duhet.
– Unë, – tha Toka, – do të ushqej

drurët dhe bimët me ushqimet
më të mira.

– Unë, – tha Uji, – do të zhduk
etjen në ditët e nxehta.

Edhe kafshët nisën të ndajnë
punët e tyre.

Zamira dhe Xhoi i vogël, që
ndoqën kuvendin e kafshëve,

vrapuan te shokët e tyre. U treguan
se çfarë kishte ndodhur në pyll.

– Po ne çfarë duhet të bëjmë? – thanë
IsPLMsW $WD ¿OOXDQ Ws ÀLWQLQ SD SXVKLP SsU

n…
punët që do të bënin…
Lexo shprehjen.
Me një pemë bëhen shumë ë
Nënvizo në tekst fjalët me zh. VKNUHSsVH PH QMs ÀMH
shkrepëseje digjet një pyll ll
i tërë.
Pyllit i mungonte:
kënga e zogjve. fëshfërima e gjetheve. zhurma e gjinkallave.

Për të kthyer qetësinë në pyll, fëmijët:
do të mbjellin drurë. do ta ruajnë pyllin. do të presin drurë.

96