“Parajsa artificiale” përshkruan 24 orë nga marrëdhënia romantike, e njëkohësisht e çuditshme, e Simon Shuterit, një burri në moshë të mesme, dhe një vajze njëzeteshtatë vjet më të re. Vajza vuan raportin e vështirë të dy prindërve, të cilët kanë pasur luhatje në jetën bashkëshortore. Ajo i kërkon të dashurit të saj, ta ndihmojë në mënyrë që prindërit të mos ndahen.

Atëherë, Simon Shuteri, për hatër të të dashurës së re dhe naive, do të përpiqet të trillojë realitete paralele ku do të ndërthuren dhe bashkëveprojnë historia, luftërat tradicionale dhe konfliktet kibernetike, fetë dhe Inteligjenca Artificiale.

Ky rrëfim i shkruar thjesht, me dialogë të shpejtë dhe provokues, shpalos për lexuesin jo vetëm një histori dashurie atipike, por edhe një sërë tematikash bashkëkohore të rëndësishme.

Romani është i ndarë në dy pjesë të shkurtra. Në pjesën e parë, që titullohet Ferri, rrëfehet për një një luftë imagjinare mes Iranit dhe Shqipërisë të cilën Simon Shuteri e sajon me mjeshtëri, duke përdorur disa fakte të vërteta historike që lidhin dy vendet. Ndërsa, në pjesën e dytë, që titullohet Parajsa, përmes pyetjeve naive të vajzës dhe përgjigjeve të çuditshme të Simon Shuterit, gjejmë një përshkrim përrallor të jetës në kohën e Inteligjencës Artificiale.

Inteligjenca Artificiale do të ndryshojë botën, duke zhdukur përfundimisht tre armiqtë më të mëdhenj të njeriut, thotë Simon Shuteri: Zotin, paranë dhe punën fizike. Nuk do ketë më të varfër dhe as të pasur, nuk do ketë më shtet dhe as demokraci, por njerëzit do jenë të gjithë të barabartë dhe të lumtur.

Këto skenare të ardhmesh të afërta, të bazuara në fakte të vërteta historike dhe aktuale, na shtyjnë në reflektime mbi sa e kontrollojmë vërtet jetën tonë dhe sa kontrollohemi nga faktorë të tjerë.